Hep başkalarının başına geleceğini zannederdim. Hep arkadaşlarımın, dostlarımın düzenledikleri taziye toplantılarına katılacağımı sanırdım.
Ama benim de başıma geldi. Babam öldü…
Evet hâlâ inanamıyorum ama benim babam öldü, dün yanımdaydı, bugün yok. Çekti gitti bu pislik yuvası Dünya’dan, yitti, sonsuzluğa göçtü… Bir daha onu göremeyeceğim, sıkıştığımda ona danışamayacağım, konuşamayacağım…
Yaşlıydı. Kafa kâğıdına göre 1932’liydi; ama 1929 doğumlu amcam, babamla aralarında 1.5 yaş olduğunu söylerdi hep. Demek ki 1931’liydi benim babam. Yani Türkiye ortalamasına göre iyi yaşamıştı.
Ama benim babamdı, atamdı. Her ölüm erken ölümdür derler ya, öyleydi işte. Onu musalla taşında görmek, buz gibi bedenini bembeyaz kefene sarıp çamur deryası içindeki bir çukura koymak çok acıydı. Çok acıydı çok…
O, ATATÜRK gençliğiydi, kravatsız Beyoğlu’nda dolaşmayanlardandı. Millî eskrimciydi. Harika yüzer, Münir Nurettin Selçuk şarkılarını çok güzel söylerdi.
O, yok artık. İnsanoğlu için en tesirli ilaç, zaman derler; doğrudur. Nelere alışmadık ki, alışacağım elbet günün birinde, kanıksayacağım, yine eskisi gibi gülüp eğleneceğim, şarkılar söyleyeceğim, gurubu seyredeceğim. Ama hep bir yanım eksik olacak, ince bir sızı hep bana eşlik edecek…
Uğur GÖRGÜLÜ
27 Ekim 2009 – İstanbul
gideli 8 yıla yaklaştı öyle uygun bir yaşta da ölmedi tam yeni anlamaya başlamıştık birbirimizi ve gitti 50 sinde. kızgınım ama ona asla başka şansı olsaydı bırakmazdı kızını. kızgınım hakkımda hakkımızda yazılmış kurguya. çok özledim. 30 yaşındayım şimdi. hayatım yeniliklerle dolu ama hala dolu dolu ağlıyorum. babam başkomiser kadim yavuz’a. seni çok seviyorum baba.
Sevgili Seda,
Acını paylaşıyorum. Ve seni en iyi ben anlayabiliyorum…
daha bir ay bile olmadı, yutkunamıyorum, ayağımı yere konduramiyorum ve sanki gidince eve kızım deyip bir kapıdan çıkacak sanıyorum.. nasıl geçer ki, nasıl biter ki bu acı, özlem..
Bir Başkomiserdi. Canım babamı 04.09.2014 günü kalp krizi ile kaybettim.66 yaşına kadar yaşadı.Bizleri okuttu.Mühendis yaptı.Her başarımızda aferin almak için arayıp başarıları anlatıp alacağımız aferinlerin sahibi yok artık. Allah senden razı olsun. Bu makaleleri okuyan ziyaretçilerden babamıza bir Fatiha armağan olsun inş.
Başın sağolsun sevgili meslektaşım. Ne tuhaf ki, benim doğum günümde aziz babanızı kaybetmişsiniz. Allah sabırlar versin, mekânı Cennet olsun…
acınız acım mı bilmem çünkü benimki en büyük bana son meleklerdi onlar istanbul’un da son melekleri gerçek beyefendiler onlarla yok oldu. Benim hazinem değerlim de gitti ve en acısı yaşı olmasına rağmen ani olması öyle derin öyle yüce ve bilgiliydi ki yeri dolmaz kokusu yok olmaz sabır dileyin bana ve tüm benim gibilere muhteşem insanlar bitiyor ve biz çok kötüyüz
Ne diyebilirim ki, acınız çok taze. Hiçbir babanın yeri dolmaz sevgili Ece. Sana sabırlar diliyorum. Elimden ancak bu kadarı geliyor…
benim babam daha 58 yaşındaydı.
bir sabah acı acı çalan telefonu eyvah diye açtım.annemin bağıran sesiyle olduğum yere yığıldım. annem kızım baban ölmüş diyordu.
uyumuştu aslında ama uyanmadı 5 ay oldu uyanmıyor.