Adnan Görgülü 1932 - 2009

Adnan Görgülü
1932 – 2009

Hep başkalarının başına geleceğini zannederdim. Hep arkadaşlarımın, dostlarımın düzenledikleri taziye toplantılarına katılacağımı sanırdım.

Ama benim de başıma geldi. Babam öldü…

Evet hâlâ inanamıyorum ama benim babam öldü, dün yanımdaydı, bugün yok. Çekti gitti bu pislik yuvası Dünya’dan, yitti, sonsuzluğa göçtü… Bir daha onu göremeyeceğim, sıkıştığımda ona danışamayacağım, konuşamayacağım…

Yaşlıydı. Kafa kâğıdına göre 1932’liydi; ama 1929 doğumlu amcam, babamla aralarında 1.5 yaş olduğunu söylerdi hep. Demek ki 1931’liydi benim babam. Yani Türkiye ortalamasına göre iyi yaşamıştı.

Ama benim babamdı, atamdı. Her ölüm erken ölümdür derler ya, öyleydi işte. Onu musalla taşında görmek, buz gibi bedenini bembeyaz kefene sarıp çamur deryası içindeki bir çukura koymak çok acıydı. Çok acıydı çok…

O, ATATÜRK gençliğiydi, kravatsız Beyoğlu’nda dolaşmayanlardandı. Millî eskrimciydi. Harika yüzer, Münir Nurettin Selçuk şarkılarını çok güzel söylerdi.

O, yok artık. İnsanoğlu için en tesirli ilaç, zaman derler; doğrudur. Nelere alışmadık ki, alışacağım elbet günün birinde, kanıksayacağım, yine eskisi gibi gülüp eğleneceğim, şarkılar söyleyeceğim, gurubu seyredeceğim. Ama hep bir yanım eksik olacak, ince bir sızı hep bana eşlik edecek…

Uğur GÖRGÜLÜ
27 Ekim 2009 – İstanbul