Sen yayılıyorsun yine içime,

Günlerden ne hiç bilmiyorum…

Neye baksam orada bir anımsama

Mor petunyalardan damlayan, sen…

 

Kimbilir gözlerinde yüzerim belki

Ayaklarını seyrederim kumsalda

Çöreklendiğinde akşam

Som karanlıkta tek başkalık, sen…

 

Sen yoksan orada

Günler uzun, günler sıkıcı, günler yavan

Bekledim ısrarla, özledim gelişlerini ya

Baktım, zaman bende hep sen…

 

Kendiliğinden başkalaştı duygular

Aktı sessizce, sözcüklerde bedenlendi

Bir sevdaya evrildiğinde dinginleşti sesler artık

Gölgeler kaçıştı, sadeleşti Dünya…

Yaşantılar renksizleşti,

Siyah beyaz evrende tek renk, sen…

 

Mevsimler çekiliyor hayatımdan birer birer

Daha kaç sabah seninle uyanırım,

Daha kaç gün diş fırçalarımız aynı bardağı paylaşır bilmiyorum ama…

Gözlerimdeki son ışık sönene,

Beynimdeki son hücre ölene kadar

Aklımda fikrimde son kalan, sen…

 

Uğur GÖRGÜLÜ

04 Ekim 2019

Jvarı – Gürcistan