Sen yayılıyorsun yine içime,
Günlerden ne hiç bilmiyorum…
Neye baksam orada bir anımsama
Mor petunyalardan damlayan, sen…
Kimbilir gözlerinde yüzerim belki
Ayaklarını seyrederim kumsalda
Çöreklendiğinde akşam
Som karanlıkta tek başkalık, sen…
Sen yoksan orada
Günler uzun, günler sıkıcı, günler yavan
Bekledim ısrarla, özledim gelişlerini ya
Baktım, zaman bende hep sen…
Kendiliğinden başkalaştı duygular
Aktı sessizce, sözcüklerde bedenlendi
Bir sevdaya evrildiğinde dinginleşti sesler artık
Gölgeler kaçıştı, sadeleşti Dünya…
Yaşantılar renksizleşti,
Siyah beyaz evrende tek renk, sen…
Mevsimler çekiliyor hayatımdan birer birer
Daha kaç sabah seninle uyanırım,
Daha kaç gün diş fırçalarımız aynı bardağı paylaşır bilmiyorum ama…
Gözlerimdeki son ışık sönene,
Beynimdeki son hücre ölene kadar
Aklımda fikrimde son kalan, sen…
Uğur GÖRGÜLÜ
04 Ekim 2019
Jvarı – Gürcistan