yazıya eleştiri getirenler harbiden cahilliği bile aşıp yorum olayına acayip bir şekli getirmişler.

efendim yazı tarihi kaynağa dayanmıyormuş…

eyy cemaati müslüman ,allah’tan korkun diyeceğim ama müslümanım deyip bu başlık altında yalana dolana başvuranların allah korkusu falan kalmamış .
delil isteyene kanıt kaynak diyene kanıt dağ gibi önünüzde.

emirgan semti ve korusu..

dünyanın hiç bir ülkesinde bir semte böyle bir ad verildiği ne duyulmuş ne görülmüştür ,ha vardır o da kırmızı fener sokağı ,gibi (amsterdam)

şimdi tam aklımda yok ama tayland’da var bir iki küçük sokak böyle adda ki oralar zaten bilinen yerler.

emir-i kun olayını dünya alem biliyorama bizim osmanlı sülalesine toz kondurmayan allah korkusundan muaf siayasal islamcı,dinci güruh bilmiyor.

vallahi yazar az yazmış ,ıv. murat’ı basitçe tarif edeyim . hani herkes izlemiştir amerikan seri katillerinin yaşamını anlatan filmler. ted bundy, kızl nehirler, albert fish ve benzerleri gibi inanın ıv.murat’ın yanında ancak çırak olurlar o seri katiler.
ıv. murat topkapı sarayının burcuna çıkar sabah erken kafa daha ayıkmamış alır oku eline sarayburnu’un dan sabah ekmeğine giden (küçük) pazara mal götüren (taht kal’ası) kadınları oklarmış. olmadı gece kaçar yine zurna insanları kılıçla kovalar yakaladığın öldürür ağaçlara asarmış. neymiş yabancı tarihçiler yazıyormuş tabi ilber ortay gibi cahil ”aydınlar” yazamayınca iş yabancılara kalıyor.

ayrıca bırakın tarih olayına zamanın en çok satan gazetesi hürriyet yazdı . murat bardakçı’nın var yazıları kaldırmamışsa.

tarih’in en büyük manyaklarından birinden bahsediyoruz ki kardeşlerinin tümü deli.

tabi inanmak istemezsiniz halife ya ,islam’ın koruyucusu.

gerçekleri kapatamazsınız ..

Ugur abi,

Bu yazinizi cok beyendim.

Regards,

Khagani Asadli

Burada bir tane bile “hayır haksızsın, doğrusu öyle değil böyle” diye yorum yazanı göremedim. Nasıl yazacak ki, yazacak birşey yok, zaten gereken herşey yazılmış..

Oğuz kelimesi idrak edemeyen eşek anlamında kullanılırdı. Çoğunlukla Oğuzlar(Türkler) işçi olarak çalıştırılır ve ucuz askeri güç olarak Osmanlı ordularında en ön safhalarda düşman ateşine karşı kamikaze niyetine bilerek ölüme gönderilirlerdi. Başıbozuk birliktiler. Katlettiler, kestiler , tecavüz ettiler , insan yerine koymadılar. Arap nüfusu Türk nüfusundan fazlaydı. Türkler Anadolu selçuklu devletinde de aynı durumdaydı. Birileri Osmanlı’yı ve Selçukluyu sanki Türkler kurmuş gibi anlatıyor. Bunlar doğru değil. Türklerin 450 senedir bir devleti hiç olmadı.
Türkiye Cumhuriyetinin kuruluşuyla 450 senedir Türk ismi ilk defa bir devlet kuruluşunda yer almıştır, yoksa kimse Türkleri umursamazdı.
Mustafa Kemal Atatürk’ün medeni bilgiler not defterini okuyabilirseniz bizzat Atatürk’ün kaleminden meseleyi anlayabilirsiniz.
Atatürk Arapların kavmi necip olarak anıldığını , Türk askerlerinin Araplara saygısızlık etmeye hakkının olmadığını , saygısızlık eden Türk askerinin Atatürk’ün gözleri önünde Arap binbaşı tarafından dayak yediğini , o günden sonra Türklük şuurum daha da arttı diye yazmıştır Atatürk.
Bakın şuradan mantık yürütün zaten meseleyi çözersiniz;;
İstanbul diye bir şehir 1930 tarihine kadar yok.
Osmanlı İmparatorluğunun başkenti Konstantiniyye’dir.
1922 yılına gelindiğinde Konstantiniyye şehri Türkler tarafından ele geçirilmiştir ve Osmanlı İmparatorluğu yıkılmıştır.
Türkler yabani ve görgüsüz insanlardır. Bunu kabul edelim.
1930’da Konstantiniyye ismi yerine İstanbul ismi gelip , Köylere açılan köy enstitüleri 1950’de kapatılınca köyde eğitim azalır ve daha iyi yaşam umuduyla şehirlere göç artışı yaşanır.
1900’li yıllarda Konstantiniyye’nin nüfusu 500’bin idi.
Bugün ise kayıtlı 20 milyon , kayıt dışı 10 milyon insan yaşıyor.
Türklerin tarihine bakarsanız hiçbir zaman sanat ve estetik anlayışına rast gelinmez.
Türkler 1400 senedir tek bir tane bile bilim adamı çıkartamamıştır.
Cumhuriyet ilanıyla Türklerin yükselmesini sağlayan Atatürk’ün çocukları Aziz Sancar gibi adamlar ancak ve ancak Cumhuriyet ile mümkün olabilmiştir.
Yoksa Ahmet Haşim’in 1919 yılında yazdığı bir Anadolu mektubunu , ve Yakup Kadri Karaosmanoğlu’nun kitaplarında yazılanlara bakarsanız Türklerin bulundukları içler acısı hali anlayacaksınız.
Türkler gerçekten bir Osmanlı sömürgesiydi. Sayıları her zaman azınlıkta kaldı. Şehirlere gidemediler çünkü Türkçe konuşulmuyordu. Arapça ve Farsçanın yaygın olduğu bir dönemde Anadolu’da köylerde yaşamaya mecbur kaldılar.
Belki de bunların arasından en berbat olanı Kuran kitabının Arapça yazılması olabilir.
Türkler 1000 senedir kuranı okumadan ve anlamadan , cemaatçilerin tarikatçilerin avuçları arasında uyduruk sözlere inanarak yaşadılar.
Atatürk’ün talimatıyla Elmalılı Hamdi’nin kuran*ı kerim Türkçe çevirmesi derhal işleme koyuldu ve müslüman Türklerin okuduğunu anlaması için Türkçe çeviriler basıldı.
CHP zihniyeti kuranı yasakladı , CHP zihniyeti ezanı Türkçe yaptı gibi laflara lütfen aldırış etmeyiniz.
Bu Anadolu Türk milleti Osmanlı İmparatorluğundan çok işkence görmüştür.
Osmanlı İmparatorluğu çökmeye başladığında ilk isyan başlatanlar Anadolu halkı olmuştur. Türkler Osmanlı’dan çok nefret ederdi . Mustafa Kemal Atatürk’ün yaptıkları asla geri ödenmez. Adam Türkler özgür olsun diye 59 senelik hayatının çoğunu harcadı. Kıymetini bilmek lazım.

Yazıyı yeni okudum, ve hemen yazma gereği duydum.

Bu söz doğru değildir!

Evet; Hukukçu Şairler Antolojisi, Doktorlar Şiir Antolojisi gibi eserler çoğunlukta ama her meslekte olabileceği gibi Mühendislerin de az da olsa sanatın birçok dalıyla ilgilenen arkadaşlarımız var.
Ayrıca üretilmiş sanat eserlerinin kıymetini de Mühendisler bilir.
Alirıza Binboğa Elektrik Mühendisidir.
Şahsen ben birçok dalıyla ilgiliyim.
Otoyol, Boru hatları gibi birçok Projede Makina Mühendisi ve yöneticilik yaptım.
*Aşıklık Geleneği” ni azıyla sözüyle devam ettirmekteyim, Mesam ( Müzik Eserleri Sahipleri Meslek Birliği ) Üyesiyim, 6 Şiir kitabım, TRT reprtuarına girmiş Halk ve Sanat Müziği parçalarım var.
Yağlı Boya resim çalışmalarım var.
Sayımız yeter mi? Asla!

AN
Gecenin tarifi gerekiyorsa,
Yıldızın, ufuktan aktığı andır.
Bir kor, bir alevi söndürüyorsa…
Güneşin, kendini yaktığı andır.

Onulmaz bir aşka düşünce insan,
Vuslat gecikiyor, geçmiyor zaman.
Kıyametin bana geleceği an…
Sevdiğim kaşını yıktığı andır.

Kınaman, gönlümü uçurdu isem,
Ömrüm, bekleyişle geçirdi isem.
Eğer; bir güzel söz kaçırdı isem…
Merminin hedeften sektiği andır.

Çare tektir, herkes yüreklenirse,
Elbette üretir, ne beklenirse.
Sözüm içinize çöreklenirse…
Yavuz’un içini döktüğü andır.

İ.Yavuz Bildik 29.04.2000

Şiir ve sanata evet!